जेव्‍हा शब्‍द सुचत नाहीं..

जेव्‍हा शब्‍द सुचत नाहीं.............

आवरता येत नाही भावनांचा वेग
नियतीचा तोल
डोळ्रयांतील अश्रुंचा वेग
पावसाच्‍या सरी कोसळतात
पूर येतो पापण्‍यांच्‍या काठेला
सर्व काही धुकं, होत जातं
मन हे शब्‍दां वाचून मुकं होत जातं
जेव्‍हा शब्‍द सुचत नाहीं.............
डोळ्रयांतील पाण्‍याला
कोणीच झेलत नाही
बांध फुटतो,हुंदके येतात
मन तरी वळत नाहीं
कुणाला ही माझी व्‍यथा
कशीच कां कळत नाही
कुण्‍याच्‍याही मनांत
पश्‍चातापाचे अंकुर ही फुटत नाहीं
जेव्‍हा शब्‍द सुचत नाहीं.............
रोज रात्री तुझीच आठवण
तुझ्याच कुशी साठी
माझं..हरवलेलं बालपण
शोधत राहते..चंद्रा बरोबर
तो ही एकटाच असतो
काही सुध्‍दा बोलत नाहीं
जुणु त्‍याला ही माझ्या
भावना काही कळत नाहीं
किंवा...शब्‍दां वाचून
बोलावं काय
त्‍याला ही सुचत नाहीं
अशीच होते दशा
आपली, जेव्‍हा शब्‍द सुचत नाही
     जेव्‍हा शब्‍द सुचत नाहीं.............
राहुल उज्‍जैनकर 'फ़राज़'